Teveel kennis kan
bezwarend zijn
[via Jakob Lorber ontvangen in 1840
van de Heer]:
Al
dat weten bezwaart alleen maar je hoofd, en bemoeilijkt dit aardse leven!
Maar als je in je hart grote liefde tot God koestert en tot je broeders, dan
wordt dit aardse leven prettig, en het ontneemt alle angst voor de dood! Die
liefde is namelijk op zich al het eeuwige leven: en wie die liefde bezit, die
zal eens ook de hele schepping mogen aanschouwen! Zij die God werkelijk
beminnen zullen Zijn aangezicht aanschouwen! Het aanschijn van God, dat is nu
precies al datgene, wat Hij door Zijn Wijsheid en Zijn eeuwige almacht heeft geschapen!
Want zoals de liefde van eeuwigheid Gods diepste wezen is, zo vormen Zijn
wijsheid en almacht Zijn aangezicht!
(bron: de jeugd van Jezus, hfdst.173)
Niet iedere kennis en ervaring deugt voor de opwekking
van de geest en tot stimulering van de ziel. Want zie, er staat geschreven: 'En God sprak tegen Adam: Als je zult
eten van de boom der kennis, zul je sterven!' En zo is het! De wet en het oordeel zijn afhankelijk van
de kennis. Want zolang een wet je niet is gegeven of bekend is gemaakt, zo
lang is er ook geen oordeel dat de wet volgt. bron: GJE2-73-13
Laat je niet door deze wereld, maar door Mij vanuit de hemel onderwijzen!
GJE1-54-13
Opdat ook zij een heilzame kennis zouden krijgen van datgene wat zij
zelf in hun tijd nauwelijks kunnen beleven, omdat iedere tijd iets anders
brengt. Dit leert ons reeds duidelijk de ervaring tijdens de weinige dagen die
wij op Aarde te leven hebben, waarin geen jaar, geen maand, geen week en zelfs
geen dag dezelfde gebeurtenissen bevat! bron: GJE2-50
Hemelse kennis
heeft op deze wereld voor geen enkel mens enig speciaal nut, omdat de mens
eigenlijk zelden of nooit door veel kennis zijn hart ook maar iets beter wordt,
maar wel heel vaak slechter. Want degene die veel weet wordt niet
zelden trots en hoogmoedig, ziet dan neerbuigend uit zijn vermeenbare
onbereikbare hoogte op zijn broeders neer als een gier.
Zoek voor alles in je hart het Rijk van God en zijn gerechtigheid en
maak je zich over al het andere weinig zorgen; want dat alles, en ook de
wijsheid der engelen, kan je geheel onverwacht ten deel vallen.
GJE1-162
Het is voldoende dat je ziet dat de Aarde er is om de mensen te dragen
en te voeden! Zou je weten hoe ze gemaakt was, dan zou zij haar bekoring voor
je verliezen en de wens zou in je opkomen om een willekeurige andere Aarde te
analyseren. En als je daarbij dezelfde ontstaan en bestaansreden zou ontdekken
en datzelfde ook bij een derde, vierde en vijfde, zou je helemaal geen zin meer
hebben nog een zesde en een zevende te onderzoeken. Zo zou je dan traag,
lusteloos, het leven verachtend en geërgerd, het leven gaan verwensen en het
uur vervloeken waarop je jezelf die kennis bijbracht, ‑ en zo'n toestand
zou dan de zuivere dood zijn voor je ziel!
Omdat
echter volgens de goddelijke orde alles zo is ingericht, dat zowel de mens als
ook iedere engelgeest alles slechts geleidelijk aan, en dan
zelfs ook nog maar tot een bepaalde graad, door de goddelijke natuur in
zichzelf en in alle geschapen dingen kan ontdekken, behoudt hij de steeds
groeiende levenslust en de liefde tot God en tot de naaste, die hem de enige
mogelijkheid geven om zalig te worden en te kunnen worden. bron: GJE2‑5 –
Levensboom - Als je zult eten van de boom der kennis - wat zoveel wil
zeggen als de boom der waarheid, dan zul je sterven. En zo gaat het met die
mens, die overal de waarheid wil kennen en zich haar, en dus de dood, in de
armen werpt. Het hoofdprincipe moet echter de liefde zijn.
bron: GJE2-99
Een
beetje kosmologie
De
Hebreeuwse letters MN-D hebben een overeenkomst met ´maand´ (Dts: Monat) en is synoniem met
´mond´. MieN is het Hebreeuwse woord voor ´geest´. Jakob Lorber heeft het diverse
malen over een aardse en een hemelse Maan.
Monomanie betekent ‘ziekelijk beheerst
worden’. Volgens de beschrijvingen in de Lorberwerken
moet de Maan erg saai en monotoon zijn en volgens Swedenborg
betekent het ‘menselijk gemoed of de menselijke geest’ als hu-mana, dat de gehele mens omvat.
Na aflegging van het stoffelijke lichaam leeft de mens verder in de geest.
Gemoed en geest hebben een identieke betekenis. De Engelse vertaling geeft
hieraan ´MIND´, de Franse ‘MENTAL’ en de Nederlandse ‘MENS’, wat monas betekent.
Alles
wat wij in Jakob Lorber
lezen en ook hebben mogen ontvangen betreffende de Maan, is natuurlijk bedoeld
als hulp om steun te krijgen in het eigen innerlijke.
[via Jakob Lorber
ontvangen in 1840 van de Heer]: Het oudste kind van de Aarde is de Maan. Haar
ontstaan geschiedde in een ver verleden waar nu nog de Pacific gelegen is. De
gebannen oergeesten hadden in de oertijd zich van God verwijderd en werden
samen met Lucifer opgesloten in de allerergste materie: die van de Aarde. Toen
er een ernstige vulkaanuitbarsting plaatsvond, diep onder in de Aarde, wat nu
Tahiti is, dat gelegen is aan de Grote Stille Oceaan, brak een groot stuk
vloeibare klomp materie uit de Aarde uit haar voegen en werd dit bijna tot
vierhonderdduizend kilometer de lucht weggeslingerd. Die vloeibare massa werd
geleidelijk vaster en dat is uiteindelijk onze Maan geworden.
Als
vast wereldlichaam is de Maan ook veel zwaarder dan de Aarde. De gevallen
geesten van de oerengelen, die in het diepst onder de Aarde gekluisterd waren,
werden deels in de lucht mee weggeslingerd en deze bewonen nu o.a. Maan.
Volgens Lorber is de Maan een grote leerschool voor
hardnekkige geesten, die in hun vroegere aardse leven erg materieel en
zinnelijk waren en nu moeten leren hun hoogmoed in deemoed om te zetten. Zij
leven daar zeer lange tijd, wel duizenden jaren en in zeer erbarmelijke
omstandigheden. Zij moeten daar duizenden malen sterven en krijgen tijdens dat
sterven het gevoel voor altijd verloren te gaan. Ook voor hen is na een
bepaalde (lange) tijd uiteindelijk weer terugkeer mogelijk. Wat de Bijbel
‘eeuwig’ noemt betekent qua tijdsduur echter niet specifiek telbaar.
UpToDate 2023-2024