De Steen der Wijzen

De oorsprong van de "Steen der Wijzen" (er waren er 7), wit van kleur en zo groot als een mensenhoofd, werd gebruikt als gedenksteen in de tempel in de tijd van Adam. Op elke steen stonden de zeven namen van de zeven aanwezigen. Henoch raakte deze stenen aan in de naam van de Heer, en vanaf dat moment ging er voortdurend een kracht van deze stenen uit, zodat allen die de stenen op de trede van het altaar in de tempel aanraakten, enige tijd wijsheid ontvingen. De originele tekst luidt:

‘Maar één ding moeten wij tot een zichtbaar getuigenis van de tegenwoordigheid van de Heer doen, opdat onze nakomelingen zich zullen herinneren dat de Heer Zelf deze tempel voor de wijsheid van de menselijke geest gezegend heeft, en dat ene bestaat daarin, dat wij zeven witte stenen hiernaartoe brengen, en ze voor altijd op de trede van het altaar leggen waar de Heer heeft gerust en ons Zelf gedurende de hele nacht de ware, innerlijke heilige wijsheid van de geest heeft onderwezen voor het eeuwige vrije en volkomen leven.’ (Hui3-81:4)

‘Het gebeurde allemaal onmiddellijk. En dat was de eigenlijke oorsprong van de "Steen der Wijzen".

De kracht van dit oord bleef overeenkomstig Mijn wil behouden tot in de tijd van de profeten van Israël; en de berg was dezelfde waarop Saul zelfs de gave van het profeteren voor korte tijd kreeg, en waarbij het volk zei, toen hij van de berg kwam: "Wat is dat? Behoort Saul dan ook tot de profeten?’ [Hui3-81:10]

[NB: Gibea betekent heuvel en lag ongeveer 10-25 kilometer ten noorden van Jeruzalem]. De kernvraag is: speelde dit verhaal van Lamech zich dan af in het Kanaän of het latere Israël, in de buurt van Jeruzalem? Lamechs gebied moet toch gelegen hebben in de laagte onder het Kaukasusgebergte, grenzend aan Noord-Turkije of Armenië?]