Geografie omgeving Jeruzalem

 

Het ware Jeruzalem lag meer noordoostelijk van de olijfberg. Het tegenwoordige Bethanië heet tegenwoordig El La- zaeret? Dit komt van Lazarus. Zijn vader was steenrijk en heeft er nog voor gezorgd, dat Jezus als knaap van 12 jaar, in de tempel mocht spreken met de hoge Farizeeërs tegen heel veel geld. Ook Lazarus zelf was dus erg rijk. Zijn landstede lag aanzienlijk veel meer in het vroegere Bethanië. Omdat het huidige El La Za Eret zo groot is, en er rondom dit deze stad vele heuvels zijn en dalen, is het vrijwel onmogelijk de precieze locatie van zijn woonhuis te achterhalen. Dit Arabisch stadje ligt zes kilometer vanaf het oorspronkelijke oude Jeruzalem – en dan er ten oosten van richting Jericho. Er ligt daar zoveel puin, doornen en stekelig gewas, dat het lopen op de heuvels daar geen prettige belevenis wordt. Op de terugweg kom je een militaire paspoortcontrole tegen, vier kilometer voor Jeruzalem; belangrijk is dat er een stempel in je paspoort staat of het strookje van de luchthavenpaspoortcontrole.

 

Nadien kun je vandaar dan – langs de autoweg (maar er loopt zeker ook wel ergens een pad in de heuvels) in de verte de olijfberg zien liggen. Hier en daar zie je wat grotten. Als je nog de Bijbelse plaatjes hanteert van vroeger, dan klopt dat bijna niet meer met die voorstelling. Alles is dichtgegroeid en vaak wordt het zicht belemmerd door afrasteringen en muren. Jeruzalem zelf kent vele omheiningen, evenals Bethlehem en ook het vroegere Bethanië

 

Van de Olijfberg wandel je dan vanzelf een deel door het Kidrondal, waar ook de Heer dat vele malen heeft doorkruist. Het vroegere Emmäus is überhaupt niet meer te vinden. Want Jeruzalem heeft zich meer naar het Westen uitgebreid en kent talloze grote drukke netwegen. Alles wat met het huidige Jeruzalem van doen heeft, van het oorspronkelijke Jeruzalem uit de tijd van Jezus, is geen spoor meer van overgebleven, velen ten spijt. De toeristen worden echter mooi in de waan gelaten.

 

Volgens Lorber is de stad weer (door Byzantijnen) opgebouwd in 600 n. Chr. Wat we nu nog ervan kunnen zien is te beschouwen als een oudheidkundig Museum (wat ook mooi is) – maar zeker niet het oorspronkelijke uit Jezus tijd.

 

Het zoeken ernaar is evengoed een uiterlijk zoeken naar iets wat er niet meer is, slechts een overgebleven inbeeldige herinnering.

 

Het vroegere Jeruzalem zou dan meer naar het Zuidoosten hebben gelegen. Dus daar is zoals gezegd, niets meer van over, slechts veel puin en nog eens puin. Ik heb er gewandeld, (geen aanrader), waar eens het echte Jeruzalem heeft gestaan. Het ligt ongeveer van de oude stad meer twee kilometer naar het Oosten en iets naar het zuiden. Daar zou waarschijnlijk vroeger verderop dan het Emmaus gelegen moeten hebben, na de plek – waar het oorspronkelijke Jeruzalem begon. Want Emmaus heeft maar enkele kilometers van Jeruzalem gelegen. Het lag niet ten Westen, maar ten Oosten van Jeruzalem – voor de goede orde.

Er zijn twee steden volgens Lorber overgebleven in vrijwel hun originele staat met de huidige aanbouw uiteraard. Dit zijn Tiberias met wat oude restanten en Bethlehem.

 

Niemand zal of kan ooit vermoeden, waar eens het toenmalige Jeruzalem lag. Op de plek woont nu een troosteloze vlakte. Het daar door heenlopen is saai en vermoeiend. Ik ben daar gelopen van het toenmalige westelijk deel van Jeruzalem (dus wat nu het oostelijk deel is!) naar Bethlehem. Het zijn twee volle uren wandelen. Een voetpad gaat niet naar Bethlehem. Je kunt er alleen per auto komen of te voet, langs het stinkende lawaaierige verkeer met de vieze uitlaatgassen.

 

We vonden daar het Davidsklooster. Op die plek ernaast en ervoor en erachter vonden we daadwerkelijke echte ruïnerestanten van het Davidshuis, wat nu een klooster staat voor toerisme! Ten Zuidoosten daarvan kon je 2000 jaar geleden duidelijk de geboortegrot van Jezus zien liggen. En in de verte een volgende heuvel op – bijna op gelijke hoogte van het echte Bethlehem, kon je wel iets zien, wat naderhand op een grot leek.

Na heel veel speurwerk vindt je inderdaad wat grotten, kleine en grote, maar we vonden daar ook een vrij grote grot, die vroeger zeker wel tien keer zo groot moet zijn geweest, maar door erosie, verweerd en grotendeels ingestort door een aardbeving, menen wij – ook gezien de locatie tegenover het liggende Davidshuis, een aardige aanwijzing gevonden te hebben, dit mogelijk de grot van Jezus te kunnen zijn geweest. Het is nooit met zekerheid te zeggen overigens. Deze grot had een bijzondere overkapping (van veraf te zien!) – als een kroon!

 

We liepen door de velden van Bethlehem waar ook ooit de herders gelopen hebben, die Jezus aanbaden. Met deze voorstelling, had er ook gemakkelijk nu een kar in kunnen staan, maar vroeger wel met gemak vijf karren. Zeker is, dat we – als dit niet de geboortegrot van Jezus is geweest, we er wel vlakbij waren. Dit is een betrouwbare weergave, omdat we zijn afgegaan aan de hand van Jakob Lorbers geschriften, die ons vertelt, dat de ligging van het Davidshuis lijnrecht tegenover de grot moet staan – eveneens ook de ligging van Bethlehem – geografisch gezien.

 

Maar alle plekken die we hebben bezocht en ook ontleend worden aan de Bijbel, betreffende Jeruzalem, zijn niet meer de juiste locaties – en kunnen ook niet meer zijn, omdat het vroegere Jeruzalem ergens anders lag, zo ook met de tempelberg en Golgotha (maar 15 meter hoog).

 

Israel is in het najaar erg onvruchtbaar en droog, rotsig, stenig, stekelig en ongezellig. Het overgrote deel van de bevolking is wel heel aardig, maar de mensen zijn gejaagd. Velen groeten nooit, een beetje uit de hoogte. Als toerist wordt je vaak aangesproken met: ‘my friend!’ maar ondertussen bedoelen ze je geld. Je wordt – als je niet goed oplet – aan alle kanten bedrogen, waar jezelf bijstaat. Maar als je ze aanspreekt, zie je ook weer die andere fijne menselijke kant, en herken je jezelf in de ander.

 

UpToDate 2023-2024